بر اساس تعریف قانون بیمه ایران قراردادی است که به موجب آن یک طرف قرارداد (بیمه‌گر) متعهد می‌شود که در ازای پرداخت وجه حق بیمه از جانب به طرف دیگر (بیمه‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر بیمه‌گزار را جبران نموده و یا وجه معینی را به ایشان پرداخت کنند.

ترجمه رسمی و حتی تاییدات دادگستری و امور خارجه دفترچه بیمه به تنهایی امکان‌پذیر بوده و نیاز به مدارک خاصی نیست.